قطع عصب غدد عرق در افراد مبتلا به نوروپاتی دیابتی

ارتباط تحریک عصبی غدد عرق با میزان هموگلوبین گلیکوزیله

اعصاب غدد عرق در افراد مبتلا به نوروپاتی دیابتی تخریب می شوند، شاخص تحریک عصبی غدد عرقی (SGII)با میزان هموگلوبین A1Cیا هموگلوبین گلیکوزیله ارتباط دارد.

 نتایج این تحقیقات در مجله ی Diabetes Care(اول فوریه 2012) به چاپ رسید.

Kia-Ren Lu o از دانشگاه ملی تایوان و همکارانش با بررسی 42 بیمار مبتلا به نوروپاتی دیابتی و گروه کنترل (42 ساله و هم جنس) به بررسی پاتولوژی تخریب اعصاب غدد عرق و ارتباط آن با کنترل گلایسمیک پرداختند.

بیوپسی از پوست در ناحیه ی دیستال پا و رنگ آمیزی ایمونو، فیبرهای اعصاب با استفاده از محصول ژن آنتی پروتئین 5/9 و رنگ آمیزی معکوس غدد عرق با استفاده از رنگ قرمز کنگو به کشف این مطلب کمک کرد.

به منظور بررسی میزان SGIIاز سیستم مورفومتریک کامیپوتری جدیدی استفاده شد.

محققین دریافتند که بیماران مبتلا به نوروپاتی دیابتی دچار قطع عصب در غدد عرقی می شوند، فیبرهای عصبی اطراف غدد عرق از بین می روند و میزان SGIIدر مقایسه با گروه کنترل کاهش می یابد.

ارتباط واضحی بین SGIIو میزان هموگلوبین A1Cوجود دارد. میزان SGIIدر افرادی که دچار تعریق کمتری در پاها هستند نسبت به کسانی که میزان تعریق در پاهایشان طبیعی است، کاهش می یابد.

اختلال عملکرد سیستم اتونومی قلب با کاهش تغییرات ضربان نبض ارزیابی می شود، که با دنرویشن غدد عرقی ارتباط دارد.

این اولین مقاله ی منتشر شده ای است که در آن به ارتباط SGIIو HbA1Cاشاره شده است و نشان دهنده ی تأثیرات کنترل دیابت بر تحریک عصب غدد عرق در مبتلایان به دیابت نوع 2 می باشد.

منبع:  www.physiciansbriefing.com